Privreda Južne Koreje je visoko razvijena mješovita ekonomija. Po nominalnom BDP-u, ima četvrtu najveću ekonomiju u Aziji i desetu po veličini u svijetu.
Južna Koreja je specifična po ekonomskom razvoju iz nerazvijene nacije u razvijenoj zemlji s visokim dohotkom u periodu od nekoliko generacija. Ovaj ekonomski rast je opisan kao čudo na rijeci Han, što je omogućilo ovoj zemlji da se pridruži OECD-u i grupi zemlja G-20.
Korejska ekonomija se udaljila od centralnog planiranog, vladinog investicionog modela ka tržišno orijentisanom. Ove ekonomske reforme, koje je pokrenuo predsjednik Kim Dae-jung, pomogle su Koreji da održi jednu od rijetkih azijskih ekonomija u dugoročnoj ekspanziji. Južna Koreja i dalje ostaje jedna od najbrže rastućih razvijenih zemalja u svijetu nakon Velike recesije (2007. – 2009. god.).
Mnoge studije strukturne transformacije Južne Koreje pripisuju reformama politike koje imaju za cilj otvaranje zemlje prema stranim tržištima. Naime, izvozno orijentisana politika Južne Koreje jedan je od najvažnijih faktora njenog uspeha: Južna Koreja je jedan od 10 najvećih izvoznika u svetu, a njen izvoz kao procenat BDP-a porastao je sa 25,9% 1995. god. na 56,3 % u 2012. godini.
Dva dodatna faktora su doprinijela povećanju međunarodne trgovine i industrijalizacije u ovoj zemlji:
- Poboljšanje poslovnog okruženja
- Politike koje podstiču ulaganja u inovacije
Na listi kriterijuma Južna Koreja dominira u lakom pokretanju posla i realizaciji biznisa. Svi oni igraju značajnu ulogu u podsticanju investicija, proizvodnje, komunikacija i na kraju, ekonomskog rasta.
Drugo, Južna Koreja posvetila je dodatnu pažnju razvoju tehnologije i inovacijama kako bi promovisala rast. Inovacije i tehnologija su ključni faktori koji su poduprli izvoznu konkurentnost Južne Koreje i podstakli izuzetan ekonomski uspon u poslednjih nekoliko decenija.
Južna Koreja je ostvarila ekonomski rast brzinom bez presedana. Posmatrači su ono što je zemlja postigla nazvali “čudom”, jer je većina industrijskih objekata u zemlji uništena tokom trogodišnjeg Korejskog rata, a zemlja je bila lišena kapitala i prirodnih resursa.